Anette de Meij (1967)

Opgegroeid in Middelburg, de hoofdstad van de provincie Zeeland. Al van jongs af aan was ik graag buiten in de natuur. Dieren waren en zijn altijd een belangrijk onderdeel in mijn leven geweest. Toen ik op mijn 6e jaar "eindelijk" op paardrijles mocht, was ik zielsgelukkig. Het rijden was voor mij niet het allerbelangrijkste, maar er gewoon zijn, in het moment, tussen en met de paarden. Zeker nu in onze samenleving waar je bijna altijd, 24/7 bereikbaar bent via smartphones, is het prettig om een plek te hebben waar je je terug kunt trekken. Nog steeds ben ik dagelijks bij te paarden te vinden om er tot rust te komen en mijzelf weer op te laden. 

Tot aan de geboorte van mijn dochter in 2000 was ik werkzaam als pedagogisch medewerkster in de kinderopvang. Tot een herseninfarct in het kraambed mijn leven letterlijk op zijn kop zette. Een aantal jaren later werd ik opnieuw moeder van een te vroeg geboren zoon. Door zuurstoftekort heeft hij een hersenbeschadiging, ook wel cerebrale parese genoemd. Door deze heftige en overspoelende gebeurtenissen in mijn leven wilde ik "alles" weten en leren over de hersenen en hun werking. Via mijn zoon kwam ik in contact met een BSM therapeut (Brain Stimulating Methods) een therapie voor kinderen met leer, gedrag en motorische problemen en zag mede

dankzij deze therapie steeds weer kleine stappen vooruitgang in de ontwikkeling van mijn zoon. Dit deed mij besluiten om zelf de 3 jarige HBO opleiding voor BSM therapeut te starten om met name de achterliggende theorie beter te begrijpen. Vooral de kennis betreft de neuroanatomie en neurofysiologie alsmede het endocriene systeem hebben mij veel inzicht gegeven in de werking van het brein. Het bracht mij tevens meer inzicht in mijn eigen brein en de restverschijnselen die ik had tgv mijn herseninfarct en wat ik had gemist aan uitleg en begeleiding in de jaren erna. De laatste paar jaar is er gelukkig steeds meer aandacht voor mensen met NAH (niet aangeboren hersenletsel)  

Inmiddels was ik eigenaresse geworden van een prachtige IJslandse merrie die mij als geen ander kon spiegelen. Onrust bij mij betekende onrust bij haar. Was ik niet duidelijk, dan sloot ze zichzelf af, was ik gespannen, dan was er geen verbinding. Dat maakt het samen zijn met paarden ook zo bijzonder, ze leren je om meer stil te staan en te luisteren naar hoe je je voelt op het moment zelf en reageren op dat gevoel met hun gedrag.

Hierdoor ontstond bij mij de wens om een combinatie te kunnen maken van het werken met zowel mensen als paarden en kwam ik uiteindelijk bij de Keulseweg in Pijnacker terecht waar ik de opleiding Equine Assisted Coach startte in 2015. Inmiddels ben ik gecertificeerd level 1 en level 2 coach. In 2017 heb ik als aanvulling nog de Ponypower voor Kids en Paardenkracht voor pubers gevolgd, twee afzonderlijke trainingen gericht op het jongere kind en de puber. Verder blijf ik mijzelf ontwikkelen door deelname aan intervisie bijeenkomsten met collega coaches en investeer regelmatig in deskundigheid bevorderende activiteiten. In 2021 ben ik mij verder gaan verdiepen in de impact van rouw, verlies en trauma. Aansluitend startte ik met de 10 daagse leergang over de Polyvagaal theorie van Dr. Stephen Porges. Over vechten, vluchten, bevriezen én verbinden. Meer begrip hiervan kan je helpen om op het moment dat je in een bepaalde reactie schiet, zoals de fight-flight-freeze, je deze toestanden gaat herkennen als een automatische reactie van je autonome zenuwstelsel (het onbewuste) en daardoor de mogelijkheid krijgt om weer terug te keren naar een andere staat waarin je wel contact kunt maken en niet in de aanval, verdediging of paniek schiet. De paarden kunnen hierbij een krachtig hulpmiddel zijn. 

In 2021 rondde ik nog de training voor NAH ambassadeur af bij de vereniging Hersenletsel met als doel om als ambassadeur meer begrip en bekendheid te kunnen geven over de niet zichtbare gevolgen van NAH (niet aangeboren hersenletsel) Als ervaringsdeskundige weet ik als geen ander hoe belangrijk het is om iemand na de acute fase van hersenletsel, waarin vooral revalidatie centraal staat, te begeleiden in de zogenoemde chronische fase waarin het steeds duidelijker wordt wat men nog wel of niet kan. Het verlies van werk, studie, sociale contacten, toekomstplannen.... het leren omgaan met wat je is overkomen. Onderzoeken waar liggen de knelpunten, waar wordt de meeste last ervaren? 

Tijdens coachsessies met getroffenen of hun naasten loop ik graag een stukje mee om weer te leren omgaan met dat veranderde toekomstperspectief die het gevolg zijn van het NAH. Hoe krijg je weer grip en plezier in het leven? Samen met de paarden in een prikkelarme omgeving gaan we op zoek naar nieuwe mogelijkheden en inzichten om te ontdekken wat echt belangrijk voor je is.

De EAC opleiding is door de NOBCO/ EMCC EQA geaccrediteerd op practitioner niveau

Tevens ben ik opgenomen in het kwaliteitsregister Kreac. Ik maak gebruik van de Algemene Voorwaarden zoals beschreven in de Kreac.